سیلیمارین مجموعهای از ترکیبات پلیفنلی موجود در گیاه خارمریم است که تاریخچه طولانی در درمان مشکلات کبدی دارد و امروزه اثرات آن با مطالعات گسترده تأیید شده است. سیلیمارین به عنوان یک آنتیاکسیدان قوی، رادیکالهای آزاد سمی را از بین میبرد، میزان گلوتاتیون داخل سلولی و سوپراکسید دیسموتاز را افزایش داده، تشکیل لوکوترینها را مهار کرده و فعالیت آنزیم RNA پلیمراز را در هسته سلولی تقویت میکند. این عملکرد باعث تحریک سنتز پروتئینهای ریبوزومی شده و نوسازی سلولهای کبدی را تسریع میکند. سیلیمارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی مؤثر است. در یک مطالعه روی ۲۹ بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی، مشخص شد که سیلیمارین بهطور چشمگیری پارامترهای بالای بیلیروبین و آنزیمهای کبدی را در مقایسه با گروه پلاسبو کاهش میدهد. پارامترهای آزمایشگاهی پس از دو هفته درمان با سیلیمارین در مقایسه با گروه پلاسبو به میزان قابلتوجهی به حالت طبیعی بازگشت. در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن ویروسی، سیلیمارین بهبود چشمگیری نشان داده و مصرف ۴۲۰ میلیگرم آن به مدت ۳ تا ۱۲ ماه منجر به بهبود ضایعات سلولی کبدی، افزایش سطح پروتئین خون و کاهش آنزیمهای کبدی شده است. همچنین، علائم معمولی هپاتیت مانند درد شکم، کاهش اشتها و خستگی بهبود یافتهاند. مطالعات in vivo و in vitro نشان دادهاند که سیلیمارین و بهویژه سیلیبین، کبد را در برابر استرسهای اکسیداتیو محافظت کرده و فرآیندهای التهابی ناشی از رادیکالهای آزاد و سیتوکینهای ثانویه را مهار میکند. همچنین، اثرات محافظتی سیلیمارین و سیلیبین در نسوج مختلف کاربرد بالینی آنها را به همراه داروهای ضد سرطان برای کاهش آثار سمی این داروها در بیماران سرطانی توصیه میکند.
عوارض جانبی
عوارض جانبی بسیار محدود و به ندرت شامل اختلالات بسیار مختصر گوارشی زودگذر میباشد.
ممکن است یک اثر ملین ملایم در مصرف این دارو دیده شود.
موارد منع مصرف
وضعیت مصرف در بارداری و شیردهی
تاکنون از مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی عوارضی گزارش نشده است.
نکات قبل از مصرف
این دارو برای معده سرد رطوبی ساخته شده که غذا در آن هضم نمیشود و عبور غذا از آن به کندی صورت میگیرد و نفخ زیاد دارد.
در ۳۰ ثانیه، با نحوه گزینش محصولات زادمهر آشنا شوید!
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.